WIOSNA

Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty...

Pochyla się sosna ku sośnie i szumi … A o czym ?

O wiośnie,
że wiosna wędruje po dróżkach i czary wyczynia jak wróżka.
Gdy wiosna uśmiechem zabłyśnie, to z ziemi wyrasta przebiśnieg.
Gdzie stanie, w tym miejscu za chwilę pojawia się śliczny zawilec.
Gdy wita się z wiosną leszczyna - to wiosna jej kotki przypina.
Stanęła dziś wiosna nad klonem … i klon ma już pączki zielone.
A dąb się ogromnie złości i też zielenieje … z zazdrości .

Odkąd słońce coraz częściej zaczęło zaglądać do naszej klasy, nie mogliśmy się już skupić na pracy. Postanowiliśmy wybrać się do parku na pierwszy wiosenny spacer. Podzieleni na zespoły, robiliśmy notatki z naszych obserwacji .. mieliśmy oczy i uszy szeroko otwarte... Przyjemnie było popatrzeć na kobierce kolorowych fiołków, biało-różowych stokrotek, zawilców i pierwiosnków, które spośród zielonej trawy uśmiechały się do nas. Zauważyliśmy, że i kwiaty leszczyny mają swój urok. Pośród drzew – które już wypuściły pierwsze listki - zobaczyć można było nie tylko skowronki, kruki, wrony, kosy, ale też – co nas zdziwiło - rybitwę i gołębie. Przez moment zamknęliśmy oczy i w bezruchu słuchaliśmy śpiewu ptaków. To był prawdziwy, ptasi koncert. Widzieliśmy też owady, które wyszły ze swoich zimowych ukryć, aby nacieszyć się słońcem. Zaskoczyła nas uroda maleńkich kowali bezskrzydłych, które bardzo przypominają biedronki. Widzieliśmy też pracowite mrówki, pasikonika, urzędującego pająka, ślimaka i piękne kolorowe motyle. W ten ciepły, słoneczny dzień na spacerze w parku było mnóstwo ludzi. Oni pewnie tak jak jak my, przyszli odpocząć i poobserwować budzącą się do życia przyrodę.

Udostępnij

• < Poprz.
• Nast. >